Een gesprek met Albert Plucker, oprichter van de Pluckermuzikanten.
“Ik heb jarenlang slagwerk gedaan bij diverse muziekverenigingen totdat harmonicagroep De Spölluu vroeg of ik hen wilde begeleiden met slagwerk. Dat deed ik met veel plezier totdat iemand me vroeg of ik geen trekzak kon spelen. Dat kon ik niet, ik had zelfs geen trekzak. Maar ik kon er een lenen en zo kon ik het een tijdje proberen.
Toen ik in mei 1997 zestig jaar werd kreeg ik van mijn vrouw en dochters een cadeau: de trekzak die ik geleend had! Het doel was dat ik op de verjaardag van mijn vrouw, in september, een nummer kon spelen. Ik heb veel geoefend en het lukte! En ik kreeg er steeds meer plezier in; hoewel ik wel noten kan lezen, oefende ik op gehoor.
Zo heb ik een jaar of vier alleen gespeeld en trad ik wel eens op bij feestjes of verjaardagen.
Daarbij speelde ik nog steeds bij De Spölluu; deze groep werd steeds kleiner en we hadden nieuwe leden nodig.
Toen we op het harmonicafestival in Klein Zwitserland in Anholt speelden, kwamen er mensen naar me toe die vroegen hoe ze het spelen op een harmonica konden leren.
Na een beetje rondvragen bleek dat je vrijwel overal noten moest kunnen lezen om de lessen te kunnen volgen. Voor veel mensen was dat een te hoge drempel.
Na overleg met mijn vrouw leek het mij wel leuk om een paar enthousiastelingen les te geven zodat ze later bij De Spölluu mee zouden kunnen doen. Ze hoefden geen noten te kunnen lezen, want ik had inmiddels mijn eigen methode ontwikkeld.
Op 15 september 2004 plaatste ik een advertentie in de plaatselijke krant en daar kwamen waanzinnig veel reacties op, zoveel dat ik een hele groep kon samenstellen!
Mijn logeerkamer was te klein en dus regelden we een andere lesruimte. Met muziekwinkel Toon Sileon had ik afgesproken dat mensen het instrument eerst twee maanden konden huren om te kijken of het beviel.
We hadden veel plezier samen en het is erg gezellig om met een groep te spelen. Later is door de leden van de groep een naam bedacht: de Pluckermuzikanten.
In 2014 bestonden we tien jaar. We spelen allemaal om dezelfde reden: plezier maken en genieten van de harmonicamuziek!”